Με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ζητήσαμε από εσάς να μοιραστείτε μαζί μας τα αγαπημένα σας αποσπάσματα με θέμα τον έρωτα...
Ιδού οι αναρτήσεις σας ως τώρα:
«Αν δεν καώ, αν δεν καείς, αν δεν καούμε
Πως μπορεί η νύχτα να φωτιστεί.."
Ναζίμ Χικμέτ
***
Η Elena MilkyWay μας στέλνει το εξής απόσπασμα από τα Ανεμοδαρμένα Ύψη:
"Heathcliff shall never know how I love him; and that, not because he is handsome, Nelly, but because he’s more myself than I am. Whatever our souls are made of, his and mine are the same…"
Απο τα Ανεμοδαρμενα Υψη...είπε η Καθριν όταν αποφασισε να παντρευτει τον Εντγκαρ ενώ αγαπούσε άλλον
***
"Δεν μ' αρέσει να δουλεύω με
ερωτεύμενους. Ίσως γιατί τους
ζηλεύω -κι εγώ ο ίδιος λαχταράω
να μαγευτώ. Ίσως πάλι γιατί ο
έρωτας και η ψυχοθεραπεία είναι
μεταξύ τους ασύμβατα. Ο καλός
θεραπευτής πολεμάει το σκοτάδι
και ζητάει το φως, ενώ ο έρωτας
συντηρείται από το μυστήριο και
καταρρέει μόλις αρχίσεις να τον
εξετάζεις σχολαστικά. Κι εγώ
σιχαίνομαι να γίνομαι ο δήμιος
του έρωτα". Ο δημιος του ερωτα, Irvin D. Yalom
***
"...Εμάδησα τα κρίνα και ζήτησα τα χείλη της. Θέλω την κοινωνία του κορμιού σου απόψε. Το άδυτο και άγιο βήμα της σάρκας σου ποθώ. Λειτουργός του αληθινού Θεού θα προσφέρω θυσία απόψε και θα 'ναι ναός το σώμα σου και ύμνοι τα παραληρήματα μας κι έκσταση θρησκευτική και υπερκόσμια η κομάρα μετά την ηδονή μας. Θα μεταλάβω όλων σου των κινημάτων και όλων των μυστηρίων του κορμιού σου. Και όταν εξαντλημένη γύρεις μές στα λευκά σεντόνια και αποκάμουνε τα μπράτσα σου να σφίγγουν θαλθώ να γονατίσω μπροστά σου, ώ αγία τράπεζα της ηδονής - και θα σμίξω τα χέρια μου και θα προσευχηθώ.
Και θ' ανοίξω έπειτα τα μάτια σου και θα διαβάσω μέσα εκει στα γαλανά των βάθη το μυστήριο που μου κρύβεις..."
«Όφις και κρίνο» Ν. Καζαντζάκης
***
Ποθώ το στόμα σου , τη φωνή , τα μαλλιά σου ,
Σιωπηλή πεινασμένη ενεδρεύω στους δρόμους ,
Το ψωμί δεν με τρέφει , η αυγή με ταράζει ,
Αναζητώ τον υγρό ήχο των βημάτων σου όλη μέρα .
Ορέγομαι το λαμπερό σου χαμόγελο ,
Τα χέρια σου το χρώμα του άγριου σιταριού ,
Ορέγομαι τα χλωμά πετράδια των νυχιών σου ,
θέλω να καταφάω το δέρμα σου σαν ολόκληρο αμύγδαλο .
Θέλω να καταφάω την ηλιαχτίδα που τρεμοπαίζει στην ομορφιά σου ,
Τη μύτη , άρχοντα του αλαζονικού σου προσώπου ,
θέλω να καταφάω την φευγαλέα σκιά απ τα ματόκλαδα σου .
Και περπατώ πεινασμένη οσφραινόμενη το λυκόφως ,
Ψάχνοντας για εσένα , και τη ζεστή σου καρδιά ,
όπως το πούμα στη χέρσα ερημιά.
Pablo Neruda
***
"Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές, και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Aλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ’ έντασι του νου, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονήν
η οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Έτσι στο μπαρ προχθές —βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός—
είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ’ έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ’ όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν να ’ναι το σώμα σου κοντά. "
Κ.Π. Καβάφης, Μισή Ώρα
***
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν’αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’αλλού φερμένο
Δεν το αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
Είναι νωρίς ακόμη μέσα στον κόσμο αυτόν, μ’ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ακούς
Τό χαμένο μου τό αίμα καί τό μυτερό, μ’ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ’ακούς
Είμ’εγώ, μ’ακούς
Σ’αγαπάω, μ’ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό τής Οφηλίας, μ’ακούς
Που μ’αφήνεις, που πας και ποιός, μ’ακούς
Σού κρατεί τό χέρι πάνω απ’τούς κατακλυσμούς
.......
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει, ακούς;
Είμ’εγώ που φωνάζω κι είμ’εγώ που κλαίω, μ’ακούς
Σ’αγαπώ, σ’αγαπώ, μ’ακούς.
........
Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα
.........
"Το Μονόγραμμα", Οδυσσέας Ελύτης
***
"Κι όταν πεθάνουμε να μας θάψετε κοντά κοντά, για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε." Τάσος Λειβαδίτης, "Έρωτας"
***
Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει
Ντίνος Χριστιανόπουλος
***
“There are infinite numbers between 0 and 1. There's .1 and .12 and .112 and an infinite collection of others. Of course, there is a bigger infinite set of numbers between 0 and 2, or between 0 and a million. Some infinities are bigger than other infinities. A writer we used to like taught us that. There are days, many of them, when I resent the size of my unbounded set. I want more numbers than I'm likely to get, and God, I want more numbers for Augustus Waters than he got. But, Gus, my love, I cannot tell you how thankful I am for our little infinity. I wouldn't trade it for the world. You gave me a forever within the numbered days, and I'm grateful.”
― John Green, The Fault in Our Stars
***
Έρωτας τάχα να ν' αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
που σα βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;
Έρωτας να 'ναι η σιωπή
που όταν σε βλέπω μου το κλείνει
σφιχτά το στόμα,
που κι όταν μείνω μοναχός,
στέκω βουβός κι εκστατικός
ώρες ακόμα;
Έρωτας να 'ναι ή συμφορά
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που 'χει φορέσει
κι έρχετ' ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;
Μα ό,τι και να 'ναι το ποθώ
και καλώς να 'ρθει το κακό
που ν' από σένα,
θα γίν' υπέρτατο αγαθό
στα πόδια σου αν σωριαστώ
τ' αγαπημένα...
"Τα Δώρα Της Αγάπης"
Θεώνη Δρακοπούλου (Μυρτιώτισσα)
***
“H αγάπη είναι απλά μια λέξη μέχρι κάποιος να της δώσει νόημα”
Πάολο Κοέλο
“Είναι ανώφελο να μιλάς γι’ αγάπη, γιατί η αγάπη έχει τη δική της γλώσσα και μιλάει από μόνη της.”
***
Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα
καὶ Πληίαδες· µέσαι δὲ
νύκτες, πάρα δ᾿ ἔρχετ ὤρα·
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
Σαπφώ.
Posts
1 comments → Book in: In the mood for love...
Teleia oso kai antifatika...! Ti einai agaph telika? :/
Post a Comment